Kanguru

Terwijl ik dit bericht aan het typen ben, zijn pa en ma officieel naar Amersfoort verhuisd en viert pa zijn verjaardag. Van harte, paps! Ik begin weer te vertellen, waar ik de laatste keer gebleven was. Vorige week zondagavond na mijn zevendaagse werkweek en de update van de website ben ik lekker op de bank gaan hangen, weg van de computer en telefoon, en heb ik de uiterst spannende finale van het tennistoernooi van Cincinnati gekeken, die uiteindelijk gewonnen werd door de Brit Andy Murray. Die nacht heb ik tien uren geslapen. De volgende dag, maandag 4 augustus, ben ik naar het strand van Ocata geweest samen met mijn twee nieuwe huisgenoten, Lucía (een Argentijns-Nederlandse stagiaire bij de ANWB) en haar Colombiaanse huisgenote. Een heuse mix van culturen dus. Dat strand ligt nog iets noordelijker dan Montgat, waar ik een week eerder was. We hebben heerlijk gezond op het brede en uiterst veilige zandstrand en erg veel gezwommen. Het water was dermate helder, dat je de bodem en langszwemmende vissen kon zien. Ook daar heb ik weer twee uren gedoezeld en bleek dat de moeheid van de drukke werkweek toch wel toesloeg.
Dinsdag had ik nog een dag vrij, die nacht heb ik maar liefst 11 uren gepit. Ik heb bijna de hele dag, van 13.30 uur tot 00.00 uur, gewandeld door de stad. De zelf uitgestippelde route liep via de prachtige wijken El Raval, El Gótico en El Born, de Arc de Triomf, Parc de la Ciutadella, het imposante Palau de la Música Catalana en de waterkant (o.a. het winkelcentrum Maremagnum). In een Chinees winkeltje heb ik nog een prachtige en goedkope leren tas gekocht (natuurlijk door flink af te dingen!). Over tassen gesproken... Diezelfde avond werd ik gebeld door mijn collega Ina met de mededeling, dat ze bestolen was... Notabene op het bedrijventerrein van de ANWB, het moet toch niet maller worden?!?! Wonder boven wonder ben ik zelf (nog) niet het slachtoffer geworden en zit ik vanaf nu dus ook tijdens de lunchpauze op het gras aan de vijver met mijn tas op schoot... 's Avonds had ik met Ester afgesproken, een Nederlands meisje van de Hogere Hotelschool in Leeuwarden, dat vijf maanden stage loopt in een vijfsterrenhotel in Barcelona. We hebben gegeten bij "La Crema Canela", dat zo goed bekend zou staan. Nou, de eerste keer dat ik daar zat vond ik het al niks, maar nu is het echt de laatste keer geweest. Wat een waardeloze tent! We hadden lasagna besteld, maar het bord met eten dat we kregen leek in de verste verte nog niet op lasagna (ook niet nadat we het twee keer gevraagd hadden aan de serveersters)! Kijk voor de aardigheid eens naar de foto en oordeel zelf... Vorige week (en nu nog wel) was het erg warm, zeker 33 graden. We hebben dus weer een hittegolf te pakken. In het Spaanse binnenland lopen de temperaturen zelfs op tot ruim boven de 40 graden met als gevolg, dat er alweer hevige bosbranden zijn uitgebroken.
Woensdag was ik na tien uren slaap nog zo moe als een hond. Heel vreemd. 's Ochtends tijdens het inslaan van fruit bij mijn "stam-Paki" om de hoek heb ik nog met een Nederlandse gebeld. De eigenaresse van de zaak vertelt me alle keren dat ik daar ben, dat haar schoonzusje uit Den Haag komt. Nu bleek deze met haar familie op bezoek te zijn in Barcelona en kreeg ik gelijk de telefoon in mijn handen gedrukt, erg grappig. Ik hoefde pas om 14.00 uur te werken; we waren al om 22.00 uur klaar en voor elven was ik dus alweer thuis. Da's nog eens andere koek!
Na nog een nacht bijna de klok rond te hebben geslapen, was ik donderdag pas weer helemaal fit. En dat was maar goed ook, want voor de verandering was het weer eens een gekkenhuis bij de ANWB. Ik kwam 's avonds laat thuis in een leeg huis. Onze huisgenoten waren weer vertrokken naar Berlijn en Mabel is op vakantie bij haar familie in Nederland. Deze anderhalve week ben ik dus "home alone" en pas ik op de kat en de planten. Vandaar de titel "kanguru" van dit bericht, wat in het Spaans gebruikt wordt voor babysitter. Het is wel een mooie belevenis: ik als hondenliefhebber in hart en nieren die voor de kat zorgt! :P. Meteen donderdag was ik Mickey al "kwijt", terwijl achteraf bleek dat ze gewoon heerlijk lag te slapen op een van de stoelen in de huiskamer... Die ochtend zijn er trouwens een paar druppels regen uit de lucht gevallen, ik was al bijna vergeten hoe dat er ook alweer uitzag! :P
Vrijdag, op 08/08/2008, had ik mijn rijbewijs vijf jaar, een leuk detail in deze job. Die middag en avond was het dermate druk op het werk, dat ik op een gegeven moment telefoonnummers aan het intoetsen was op het toetsenbord... Tja, dat werkt niet! We hebben trouwens wel een stroopwafel gekregen, dat maakte een hoop goed. Om 00.30 uur stapte ik pas weer binnen, maar ik heb me lekker wel recht voor de deur laten afzetten door de taxi! :) Die dag ben ik ook "verhuisd". Ik heb vanaf nu tot 1 oktober de grote kamer in het appartement. De kamer is inderdaad een stuk groter dan de vorige, maar heeft wel wat minder opbergruimte. Ik vind het verder allemaal wel prima; het knusse kamertje dat ik hiervoor had, had echter ook wel wat. Het voordeel van deze is dat je wat meer bewegingsvrijheid hebt, hetgeen erg handig is met het oog op het bezoek, dat spoedig komt. Vanaf 18 augustus komt onze laatste huisgenoot, een Amerikaanse, die twee weken blijft. Vanaf september delen Mabel en ik het huis nog maar met z'n tweetjes.
En toen had ik alweer weekend. Zaterdag was het warm, maar bewolkt. Daarom besloot ik maar eens lekker een dagje thuis te blijven. Ik heb gepoetst, 's middags - toen het zonnetje doorbrak - op het dakterras in bikini en met een boek in de ligstoel vertoefd en later nog twee uren en een kwartier getennist met Roland. Los van een stel bejaarden dat aan het kaarten was, waren we zo'n beetje de enige gasten op het schitterende tennispark met zijn geur van pijnbomen en tsjilpende vogels. Aan je rechterhand ligt het Museo Nacional d'Art de Cataluña (MNAC). Als je vanaf het terras even met een schuin oog naar links kijkt, zie je die metropool weer liggen. Het is en blijft een uniek gezicht; zo ook de rust en stilte die blijkbaar dus toch te vinden zijn. We hebben heerlijk getennist; uiteindelijk heb ik verloren met 6-0 en 7-6. Deze dag heeft me goed gegaan, ik was volledig ontspannen en heb me eens niet gehouden aan mijn "planning" (naar het strand), een typisch Hollandse eigenschap, maar niet altijd even relaxed.
Zondag was wederom een zalige dag. Vanaf het middaguur ben ik (alweer) naar Parc Montjuïc geweest, dat is echt mijn stekkie. Al die parken, tuinen, uitzichtspunten en palmbomen, prachtig! 's Middags heb ik vier uren gezwommen en gezond bij het Olympische bad, ik raak er niet over uitgepraat hoe mooi het uitzicht vanaf daar op de stad is. Check de foto zelf maar... Inmiddels ben ik weer finaal verkleurd en zei een van de supervisors van de ANWB notabene, dat ik met mijn bruine koppie zo in de reclame van Transavia kan! :)
De afgelopen tijd heb ik vier dagen vrij gehad en zes dagen gewerkt. Deze week draai ik een zesdaags rooster, het belooft een ontzettend druk weekend te worden. Tot dusver valt het allemaal echter hartstikke mee. Mijn eerstvolgende vrije dag is zondag, dan ga ik Elly ophalen van het vliegveld.
Ik sluit dit bericht af door te zeggen, dat ik het ontzettend TOF vind, dat ik telkens al die geweldige reacties op mijn site mag ontvangen, hartstikke bedankt daarvoor! :)