Op de camping

Het is alweer een tijdje geleden, maar daar ben ik weer! De afgelopen twee weken zaten bomvol, dus ik heb zeker weer wat te schrijven. Vandaag heb ik de zevendaagse werkweek erop zitten en start mijn "weekend". Deze dag was echt een dag van uitersten. Toen ik vanochtend om 08.00 uur de deur uit liep, voelde ik voor de eerste keer in 2,5 maand een moment van rust... En dát in Barcelona! Er was geen hond op straat en de hele buurt lag nog op één oor. In de trein was het echter gauw gedaan met de stilte: op de heenweg naar El Prat de Llobregat zat ik in de coupé met een groep stomdronken jongens die terugkwamen van het uitgaan; op de terugweg konden de deuren van de trein nog maar nauwelijks dicht vanwege de vele strandgangers. Op het werk was het daarentegen weer extreem rustig. Het vorige bericht begon ik met het noemen van 735 telefoontjes; de maandag erop stond de teller zelfs tot ver over de 1000 en zat ik om 00.15 uur 's nachts nog steeds achter mijn bureau!!! Over het algemeen hebben we de drukte nu redelijk onder controle; al zitten er nog altijd hectische dagen tussen, soms met wel 50 verschillende acties de man! De "heenreisperiode" zit er inmiddels op, vele landgenoten zijn zelfs alweer terug in Nederland. Op het moment bestaat het grootste deel van de klanten uit de campinggangers aan de Costa Brava, deze mensen zijn al op de plaats van bestemming en daardoor stukken relaxter. De gigantische uittocht van Marokkaanse vakantiegangers, die naar hun thuisland gaan, hebben we inmiddels achter de rug. Neem eens een kijkje op www.tanteinmarokko.nl om een beeld te krijgen van deze manier van vakantie vieren. De afgelopen weken hebben we duizenden dossiers behandeld en er zijn talloze huurauto's uitgegeven, vluchten geboekt, wagens gerepatrieerd en de garages kwamen om in het werk om de reparaties tijdig proberen uit te voeren. Ook al word ik af en toe finaal gek; ik ga nog elke dag fluitend naar mijn werk. Afgelopen vrijdag heb ik me trouwens voor de eerste keer in mijn leven verslapen. Al slaapdronken heb ik de wekker uitgezet en ben ik weer drie kwartier lang heerlijk weggedoezeld! Uiteindelijk was ik gelukkig maar zeven minuutjes te laat op het werk en dit extra momentje slaap hield me prima op de been. Deze week had ik alleen maar vroege dienst; volgende week werk ik op woensdag, donderdag en vrijdag van 14.00 uur tot 23.00 uur, net zoals de afgelopen week. Toen hebben we trouwens nog champagne en cake gehad op kantoor als dank voor de geweldige inzet tot nu toe, mijn contract is inmiddels officieel verlengd tot en met 30 september.
Natuurlijk heb ik ook nog een paar vrije dagen gehad en die weer nuttig besteed. Om te beginnen met woensdag 23 juli: toen ben ik er samen met mijn collega Ina per fiets op uitgetrokken. En nog wel op een Hollandse fiets ook! Deze hadden we voor een prikkie gehuurd bij "Budget Bikes", dat enkel en alleen oranje fietsen verhuurt. Hollandser kan niet en een mooiere manier om de stad te verkennen kan ik me niet bedenken. We hebben de bekende wijken doorgecrosst (vooral Gràcia met al zijn pleinen is prachtig, het is een dorp op zich) en alles gedaan wat God verboden heeft: door rood licht rijden, tegen het verkeer in fietsen en midden op straat rijden! Ook hebben we een kijkje genomen bij het prachtige Olympische zwembad op de Montjuïc heuvel. Tussendoor zijn we natuurlijk zo af en toe aangewipt bij een terrasje om te ontsnappen aan de drukte en hitte. Aan het einde van de dag hebben we nog een verfrissende duik genomen in de zee en heerlijk gedineerd in een leuk restaurantje in hartje centrum.
Zaterdag ben ik samen met Astrid naar Girona geweest, wat een prachtige plaats. Ik had een stad verwacht, maar het komt echt dorps over. Het heeft smalle straatjes, bruggen over het water, prachtige kerken en kathedralen en middeleeuwse stadsmuren. Ideaal om in een middagje al lopend te verkennen. 's Avonds hebben we tussen alleen maar landgenoten op een plein in Girona gegeten; de kwaliteit en service waren echter ver onder de maat. Astrid heeft er in een hostel overnacht; ik ben 's avonds weer met de trein teruggegaan naar Barcelona. De reis duurt vijf kwartier, 's ochtends op de heenweg zat er een baby bij me in de coupé, die helaas niets anders heeft gedaan dan blèren! :( Treinen zijn in Spanje trouwens spotgoedkoop en nog luxe te noemen ook. Een retourtje kost maar iets van 12 euro. Al met al een zeer geslaagde dag en leuk om eens weg te zijn uit de grote stad.
Zondag ben ik met Paul, een collega van de ANWB, naar het strand van Montgat geweest. Dat is een breed zandstrand met rotsen op 20 minuten met de trein ten noorden van Barcelona. De gasten bestaan bijna alleen maar uit Spaanse families, die daar een dagje picknicken. Er heerst een supergezellige sfeer, het is er uiterst veilig en ik heb nog niet zulk helder zeewater meegemaakt. Op de achtergrond zie je de skyline en "wolkenkrabbers" van Barcelona, een prachtig gezicht. Het was een zeer ontspannen voorbereiding voor de drukke werkweek (inmiddels heb ik twee keer een zevendaagse dienst gedraaid; vanaf nu komt dat niet meer voor).
Deze week zaten mijn avonden ook volgepland. Maandagavond is Sarah, mijn oud-huisgenootje, langsgeweest en hebben we wat gegeten en gedronken op ons terras. Dinsdagavond zijn we samen uit eten geweest bij de Libanees op Plaça de Sants. In feite een veredelde shoarmatent, maar er werd heerlijk eten geserveerd. Woensdagavond zijn we de stad in geweest om wat te shoppen en tapas te eten. Inmiddels is Sarah alweer thuis in New York. Donderdagavond heb ik twee uren getennist met twee Spanjaarden. Die club is ideaal om nieuwe contacten op te doen. Het tennissen gaat ook erg lekker moet ik zeggen. Sinds vrijdagavond hebben we twee nieuwe huisgenoten: een Duitse en een Canadees, die momenteel samenwonen in Berlijn en hier zes dagen blijven. Gelijk even kennisgemaakt en gezellig gekletst en wat gedronken op ons dakterras. Ook heb ik nog even met pa en ma gebabbeld via Skype, de verhuizing is inmiddels in volle gang. Op zich vind ik het wel jammer dat ik dat hele circus moet missen.
Het is hier de laatste dagen ruim 30 graden. Vooral afgelopen maandag heerste er een extreme hitte, toen heb ik voor het eerst niet kunnen slapen en ben ik notabene midden in de nacht onder een ijskoude douche gaan staan! Je hebt niet eens de tijd om op te drogen: voor je het weet, ben je weer drijfnat. Ook staat Spanje op sportgebied weer op de kaart sinds de overwinning van Carlos Sastre in de Tour de France. Over wielrenners gesproken... Toen ik vanmiddag tijdens de pauze een rondje over het altijd rustige bedrijvenpark liep, werd ik notabene mee uit gevraagd door een langsrijdende Spanjaard! Door de helm en de bril die hij droeg kon ik hem echter niet zo goed inschatten en heb ik maar snel geantwoord, dat ik tot 23.00 uur moest werken, haha!
Nou, dat was in een nutshell een berichtje vanuit Barcelona. Ik weet soms van voren niet meer dat ik van achteren leef, maar lekker in mijn vel zit ik absoluut! :)