Goooooooooooaaaaaaaaaaallllllllllll

Dit is wat een Spaanse voetbalverslaggever ruim een minuut lang schreeuwt, als het elftal van Spanje een doelpunt scoort. Zo ook tijdens de EK-finale tegen Duitsland afgelopen zondag. Nadat Torres zijn team op voorsprong had gebracht en uiteindelijk zelfs de overwinning bezorgde, ging de hele stad los. We hebben de finale gekeken op een groot scherm bij de haven. Na het fluitsignaal zijn we linea recta in mars naar de Ramblas gelopen, waar de feestvreugde inmiddels losgebarsten was. Auto's en scooters, alles wat rijden kon ging al toeterend en met vlaggen zwaaiend de straat op. Mensen gingen finaal uit hun dak: er werd gezongen, gedanst, vuurwerk afgestoken, in lantaarnpalen en bomen geklommen en vooral gefeest, heel veel gefeest. Het was fantastisch om dit mee te maken en het frappante was nog wel, dat ik vooraf als een van de weinigen Spanje als Europees Kampioen getipt had! :) Spanje heeft notabene tweemaal Guusje en zijn team naar huis gestuurd.
Waar het ook een gekkenhuis is, is de Alarmcentrale van de ANWB. Vorige week donderdag, vrijdag en zaterdag heb ik vroege dienst gedraaid. Deze week heb ik alleen op woensdag, donderdag en vrijdag van 13.00 uur tot 22.00 uur gewerkt. Ik heb het er nog altijd reuze naar mijn zin; ook al stapelt het werk zich in razendsnel tempo op en hangt de ene na de andere lastige klant aan de lijn. Sinds afgelopen weekend zijn de vakanties in Noord-Nederland van start gegaan, dit weekend gaat het zuiden massaal de weg op. Tijdens en rond het weekend staat de telefoon dan ook roodgloeiend. Dat je hiermee een enorme portie zelfkennis en assertiviteit opdoet, is me inmiddels wel duidelijk. Deze week heb ik ook een evaluatiegesprek gehad, dat voor mij superpositief is uitgevallen. Ik kreeg alle lof, wat me vanzelfsprekend nog meer vertrouwen geeft! :) Ik heb tijdens dit gesprek ook meteen de kans gegrepen en aangegeven, dat ik graag langer zou willen blijven. Garanderen kunnen ze op dit moment nog niets, maar een contract tot en met september zit er hoogstwaarschijnlijk wel in. Over oktober kunnen ze nog niks zeggen, maar daarover hoor ik begin augustus meer. Ik verwacht dan ook, dat ik sowieso tot 1 oktober in Barcelona zal blijven wonen. De reis naar Nieuw-Zeeland sluit er dan ook prachtig op aan.
De extreme hitte in Spanje is nog steeds een feit. We hebben al twee weken lang temperaturen van tegen de 35 graden, je brandt je figuurlijk de tent uit en bij de minste of geringste beweging zweet je al als een otter. Zelfs op het werk is het afzien, want de airco is al enige tijd kapot... Gelukkig heb je wel minder slaap nodig en kun je altijd even verkoeling zoeken aan zee, waar telkens een heerlijk verfrissend windje waait. Het is dan wel verstandig om "naakt" naar het strand te gaan, want de berovingen rijzen inmiddels de pan uit. Zelfs slippers worden niet met rust gelaten?! Ook in de metro en op de Ramblas is het dagelijks raak. Zo'n beetje iedereen in mijn omgeving is inmiddels aan de beurt geweest; alleen ik heb wonder boven wonder al mijn spullen nog... Wanneer zal ik voor de eerste keer in mijn leven het slachtoffer worden?
Het afgelopen weekend had ik een lekker lang weekend en heb ik bezoek gehad uit Nederland. Lieke was samen met twee vriendinnen, Laura en Ingrid, op reis van Valencia tot Barcelona. Zaterdagavond na het werk zijn we naar Font Màgica geweest, wederom een geweldig licht- en waterspektakel. Na afloop zijn we gaan borrelen op een prachtig binnenplein in het centrum van de stad, genaamd Plaça Reial. Het was hartstikke gezellig en rond een uur of drie 's nachts hebben we de metro terug naar huis gepakt. Erg handig dat de metro's op zaterdagnacht doorrijden. Zondagmiddag hadden we afgesproken om naar de Sagrada Família te gaan. Na anderhalf uur wachten, zoeken en bellen viel het kwartje en kwamen we erachter, dat de meiden bij de kathedraal La Seu in de binnenstad stonden en dat ik bij de "echte" kerk van Gaudí stond... Een complete miscommunicatie dus. 's Middags hebben we geluncht bij "Les 15 Nits", een hartstikke leuk en zeer geliefd tentje op Plaça Reial, waar je voor weinig geld heerlijk kunt eten. De rest van de middag hebben we een heel eind langs het strand gelopen, van Barceloneta tot aan Villa Olímpica. Er waren ongelooflijk veel mensen op het strand en wat heerst er toch een gezellige sfeer met al die loungebars met swingende muziek en chiringuitos (visrestaurantjes). Het nemen van een verfrissende duik was niet zo'n succes: het is geen pretje om tussen de condooms en krioelende mensen te moeten zwemmen! :S Gelukkig zijn er – zelfs in Barcelona – rustigere stranden te vinden, waar het water wél schoon en kraakhelder is. 's Avonds hebben we een broodje gegeten in het uitstekende hostel, waar Lieke, Laura en Ingrid drie nachten sliepen. Daarna begon de finale van het EK, waarmee ik dit bericht begonnen ben.
Maandag was ik ook vrij en heb ik een erg leuke dag gehad met Henrike, een meisje van 26 jaar uit Zwolle, dat hier een paar maanden een cursus Spaans volgt. We hebben geluncht, zijn naar het strand en Parc de la Ciutadella geweest, hebben door allerlei smalle straatjes en steegjes in de stad geslenterd en 's avonds hebben we gegeten bij "La Crema Canela" op Plaça Reial (dat viel helaas een beetje tegen). Ik raak hoe langer hoe meer verknocht aan Barcelona! :) Ook dinsdag had ik nog een relaxte dag voor de boeg. Samen met Sarah ben ik naar het strand van Poble Nou geweest, een beetje buiten de stad. We hebben lekker gezwommen en ik ben in één klap weer helemaal bijgekleurd. Om nog maar even in watersferen te blijven hebben we 's avonds Finding Nemo gekeken, altijd leuk.
Op dit moment is het vrijdagavond, bijna 23.30 uur. Ik ben helaas snipverkouden, dus duik zo lekker mijn bedje in. Morgen gaan Sarah, Henrike en ik naar Sitges, een lieflijk en zeer bekend kustplaatsje ten zuiden van Barcelona. Zondag ga ik eindelijk weer eens een balletje slaan. Tot de volgende keer!