El tiempo pasa volando (de tijd vliegt)

Vandaag is het de 14e, dus de eerste maand zit er alweer op! Terwijl jullie in Nederland massaal van de zomer en een lang Pinksterweekend hebben genoten, heb ik de laatste dagen flink zitten balen met al deze regenval hier. Gelukkig gaat het sinds maandag weer de goede kant op en hebben we nu af en toe een zonnetje en aangename temperaturen van ruim boven de 20 graden. Vanaf zondag wordt het pas opnieuw echt lekker zomers en kan ik eindelijk weer naar het strand.
Het gaat ontzettend goed me me en ik heb het hier reuze naar mijn zin. Ik wil helemaal niet meer weg! Zelfs de wat negatieve gedachten over de school neem ik nu met een korreltje zout. Afgelopen zaterdag, toen het in de middag eindelijk wat droger werd, ben ik voor het eerst de stad in geweest. Vanaf de campus was het zo´n 50 minuten lopen. Valencia is echt machtig mooi, het is na Madrid en Barcelona de grootste stad van Spanje en wint de laatste tijd enorm aan populariteit; het schijnt zelfs Barcelona te gaan verdringen! Overal zijn pleinen, fonteinen, overvolle terrasjes en toeristen, op alle hoeken van de straat klinkt muziek, de stad leeft echt en je maakt gemakkelijk contacten. Cultuur en modernisme worden duidelijk met elkaar afgewisseld. Het Estación del Norte (treinstation) uit 1917 is een bezienswaardigheid op zich en ik heb er alvast gekeken voor de treinen naar Barcelona. Aan het einde van de middag kwam ik een Nederlandse vrouw van school tegen en samen zijn we er verder op uit getrokken. We hebben o.a. een toren beklommen (Torres de Quart) en de overdekte markthal (Mercado Central) en het op de Werelderfgoedlijst geplaatste beursgebouw (Lonja de Mercaderes del Mar) gezien. Lopend kun je de stad gemakkelijk verkennen, zo groot is het centrum niet. Het leuke aan Valencia is, dat je overal groen ziet in en rondom de stad. Beroemd zijn de tuinen van El Real en de Turia Tuinen (een voormalige bedding van de rivier de Turia), die maar liefst 9 km lang zijn, talrijke bruggen tellen en de hele stad omringen.
Zondag waren de boze regenwolken helaas niet weg te branden en hebben we zo'n beetje de hele dag rondgehangen in de appartementen van Nederlandse studiegenoten. Aan het einde van de dag hebben we toch een wandeling (naar de Ciudad de las Artes y las Ciencias) gewaagd, maar helaas... ik leek wel een verzopen kat! :(
Waar ik erg over te spreken ben, is mijn Spaans! Ik kan me volledig redden op straat, dus vier maanden don Quijote heeft wat mij betreft echt zijn vruchten afgeworpen. Eindelijk hebben we de informatie met betrekking tot het staatsexamen ontvangen: donderdag 22 mei om 16.15 uur doe ik mondeling examen, vrijdag 23 mei is het schriftelijke gedeelte van 09.00 uur tot 13.00 uur. Sommigen uit mijn klas zitten hier al sinds september; anderen vanaf januari. De dagindeling van de lessen is nog altijd exact hetzelfde als aan het begin en dat begint me behoorlijk de keel uit te hangen. De leerkrachten zetten je aan het werk en blijven vervolgens tijdenlang weg. Volgens mij zijn ze nog piepjong, niet academisch geschoold en hun uitleg is beperkt (ze zijn wel aardig, hoor!). Toch leer ik elke dag weer bij, maar pittig en stressvol blijft het wel; zeker ook omdat er in de examens veel (Latijns-Amerikaanse) uitdrukkingen voorkomen, die ik helemaal niet ken. Alles hangt af van de factor geluk en één foutje te veel kan je fataal worden... Maar goed, ik doe mijn best en studeer zoveel mogelijk in mijn eigen tijd aan de hand van boeken, dvd´s (inmiddels heb ik "El Otro Lado de la Cama" oftwel "De Andere Kant van het Bed" met een studiegenootje op mijn kamer gezien), online examens en de talencursus van Rosetta Stone. Verder woon ik zo nu en dan een cultuurles over flamenco en films bij.
Deze week ben ik flink aan het sporten geslagen. Maandag heb ik een briljante ontdekking gedaan... Tegenover mijn kamer staat een betonnen muur, een tennisracket had ik al (dat had ik gekregen van mijn Amerikaanse huisgenootje in Salamanca) en een bal heb ik ergens op de kop kunnen tikken, dus... ik ben nu fanatiek aan het tennissen! Verder heb ik die dag hardgelopen langs het strand met Danita, een meisje van 25 jaar uit Zuid-Afrika, dat momenteel in Londen woont. Met haar trek ik veel op en ik ben haar zelfs een beetje Spaans aan het leren. Dinsdag hebben we met een groepje gezwommen in het universiteitszwembad. Het is spotgoedkoop, supergroot (maar helaas megadruk), ligt op anderhalve minuut lopen en ik heb 25 baantjes à 50 meter gezwommen. De rest van onze clubje bestaat uit Nederlanders: Caroline, Channah en Erwin. Stuk voor stuk erg leuke mensen! Het is erg prettig om zo met z´n allen te sporten, want je voelt je er kiplekker door.
Het eten op de campus bevalt me goed. Ontbijten doe ik uitgebreid en voor de lunch jat ik altijd wel wat lekkers mee. Iedere avond heb je de keuze uit twee van de vijf hoofdgerechten (met een hoog pastagehalte); verder kun je drinken, fruit, toetjes, friet, groente, salade en stokbrood pakken. In de eetzaal is het ´s avonds een drukte van jewelste, de studenten staan in de rij. Eten doe ik vaak alleen, maar soms ook met Anu, een studiegenootje of een Spaanse lerares uit Cuba. Inmiddels ben ik al uitgenodigd op Cuba en in Zuid-Afrika! :) ´s Avonds laat werk ik veel op de laptop; ik kan niet meer zonder internet, Skype en iTunes!
Natuurlijk heb ik ook nog tijd om na te denken over van alles en nog wat. En zoals jullie weten, ben ik dol op plannen maken en kan ik zeggen, dat ik er zelfs voor 2009 al een beetje uit ben: een vierweekse opleiding tot lerares Engels voor buitenlanders, die gegeven wordt in Cádiz (Zuid-Spanje), zie: http://www.activelanguage.net/. Mocht ik niet door de selectie daarvoor heenkomen, dan is het derde en laatste deel van het staatsexamen Spaans op Tenerife altijd nog een optie...
Sinds dinsdag heb ik een Spaans telefoonnummer (0034 634 810 266), dus stuur me een berichtje! :)

Hasta luego!

Besos, Jeanine