De eerste week zit erop

Hallo allemaal,

Inmiddels is er een week voorbij en is het weer tijd geworden voor een nieuw verhaaltje. Om maar meteen met de deur in huis te vallen... Ik heb het reuze naar mijn zin, voel me helemaal op mijn gemak en mis Nederland totaal niet! Alleen het weer doet me enorm aan Holland denken, maar dat schijnt vanaf dinsdag helemaal te gek te worden, dus voor mij kan het hier al niet meer stuk!
Op school gaat het supergoed. Ik denk, praat en droom in het Spaans. Nederlands en Engels gebruik ik nauwelijks, des te beter. Alle grammatica heb ik inmiddels onder de knie; het is alleen nog een kwestie van de puntjes op de i krijgen. En natuurlijk praten, praten, praten... Vrijwel iedere avond ga ik naar de cultuurles, die momenteel vooral in het teken staat van Spaanse feesten en tradities. Hierover wordt aan de hand van video's op een erg enthousiaste manier verteld door een docente (een soort college) en wordt wel duidelijk, hoe maf de Spanjaarden eigenlijk zijn! Denk bijvoorbeeld aan het tomaten gooien in Valencia... Verder organiseert de school twee keer per week een filmmiddag, inmiddels heb ik "Abre los Ojos" oftewel "Open your Eyes" gezien, lastig te volgen weliswaar. De eerste lesweek is wat mij betreft perfect verlopen: de school is uitstekend qua organisatie en communicatie, de docenten zijn zeer gekwalificeerd en ontzettend behulpzaam en ik heb leuke mensen leren kennen. Alleen het staatsexamen komt steeds dichterbij en ik zit erover te denken om de specifieke voorbereidingscursus met een weekje te verlengen.
De rest van de eerste week heb ik cultuur gesnoven in Salamanca. Meestal trek ik er aan het einde van de middag op uit met Giusy, een Italiaans meisje van 27 jaar uit Napels. Ik weet inmiddels hoe de kathedraal en Casa de las Conchas (Huis van de Schelpen) er van binnen uitzien. Verder heb ik me suf gezocht naar de kikker (rana) op de gevel van de universiteit. Het verhaal gaat, dat degene (meestal een student) die de piepkleine kikker weet te vinden, geluk heeft met examens... Na heel wat getuur heb ik 'm uiteindelijk ontdekt, dus ik ben benieuwd op vrijdag 23 mei! Daarnaast wip ik altijd wel even binnen bij een van de vele souvenirwinkeltjes, die Salamanca rijk is. Donderdag- en vrijdagavond zijn we met een groepje van don Quijote op tapastour geweest: lekker, gezellig en goedkoop. En... eindelijk werkt draadloos internet op mijn laptop!
Dan het afgelopen weekend. Zaterdag zijn we de hele dag met school in Toledo (80 km ten zuiden van Madrid) geweest. Een helse bustocht van zo'n 3,5 uur. Helaas viel de stad me behoorlijk tegen en was het weer niet al te best. Ook de excursie zelf was niet bepaald goed georganiseerd. Toch heb ik een leuke en gezellige dag gehad. Aan het einde van de dag ontstond er nog een fikse ruzie tussen de gids en de bewaker van de kathedraal, die we graag wilden bezoeken. Op dat moment was er namelijk net een bruiloft aan de gang en dus mochten we er niet in (we zouden echter betaald hebben). Interessant om mee te maken! Op de terugweg in de bus was het wederom raak. Op de weg van Madrid naar Salamanca was een heftig auto-ongeluk gebeurd, ongeveer drie minuten, voordat wij de plek passeerden. Er lag een auto op z'n kop in de berm, de olie liep eruit, er zaten vijf mensen in bekneld (die notabene op weg waren naar een bruiloft) en de auto zou mogelijk ontploffen... Omdat wij de eersten waren die de plek des onheils passeerden, hebben onze buschauffeur en de gids de vijf inzittenden uit de auto gered. Gelukkig was er niemand gewond, maar vanzelfsprekend ontstond er een enorme ravage op de weg en de slachtoffers waren in shock. Uiteindelijk waren we tegen tienen weer veilig in Salamanca. De rest van de avond heb ik dvd's gekeken en daarna geslapen als Doornroosje.
Zondagmorgen heb ik heerlijk uitgeslapen en ben ik met Giusy naar de markt geweest, wat maar liefst 45 minuten lopen was. Daar hebben we ongeveer 1,5 uur rondgesnuffeld, gezellig zo tussen allemaal Spanjaarden. Natuurlijk heb ik mijn kledingkast weer uitgebreid! :) Vervolgens weer drie kwartier teruggelopen en toen door naar de volgende afspraak. Samen met twee meisjes uit mijn klas (Marlies uit Haarlem en Elisa uit China) hebben we twee tot drie uren lang Spaans gebabbeld en elkaar grammatica uitgelegd in een café. Die Chinezen zijn echt een geweldig humoristisch volk!
Het gastgezin bevalt me nog altijd super. Ook al weet ik af en toe echt niet wat ik eet; de gastmoeder is een uitstekende kokkin. Gelukkig heb ik nog geen garnalen en gamba's voorbij zien komen. Zondagavond hebben we als nagerecht notabene aan de eigengemaakte chocoladepannenkoeken gezeten! Niets is haar teveel. Bovendien wordt mijn was gedaan, krijg ik broodjes mee tijdens een excursie en was zondag tot mijn grote verbazing mijn hele kamer gepoetst met schone handdoeken en beddengoed en al. Kortom, ik ben een tevreden mens!